eerste verslagje
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Lindsay
09 Oktober 2007 | Ghana, Accra
Hallo iedereen, hier mijn eerste verslagje uit het verre Ghana.
Maandag 24 september :
Ik ben dus maandag 24 september vertrokken. Eerst op de luchthaven aangekomen begon het wel tot me door te dringen dat ik voor 3 maanden weg ben. We waren alledrie ingecheckt maar we zijn dan nog even iets gaan drinken in een cafeetje op de luchthaven omdat we het nog te vroeg vonden om afscheid te nemen. En daarna kwam het moment dat we afscheid moesten nemen van elkaar. Ik ging me sterk houden had ik me voorgenomen. Maar toen ik de eerste tranen bij mijn ouders zag en dan bij Thomas ja dan was het om zeep. Het afscheid viel me wel zwaar. En dan nog even wachten om aan boord te gaan van het vliegtuig. En ziek dat ik was op het vliegtuig pfff niet te doen. Ik kan blijkbaar niet tegen vliegen!!! Touristil pilletjes zijn dus welkom ;).
Dan kwamen we aan in Casablanca. Daar wachtte ons een toffe tijd van 7,5 wachten op onze vlucht naar Accra. Dan hebben we maar wat spelletjes gespeeld daar en wat rondgelopen maar veel was er niet te beleven. Dan nog maar te zwijgen van het eten. Slecht en verschrikkelijk duur. Daar hebben ze ons gewoon in het zak gezet. Alles had elke keer een andere prijs.
Dan na al dat wachten konden we eindelijk op ons vliegtuig stappen. Joepie terug ziek worden. We hebben toch zeker 3u geslapen die avond op het vliegtuig. Dan nog een tussenstop ergens in Afrika. En dan eindelijk richting Accra.
Dinsdag 25september
Daar kwamen we dan om 6u
’s morgens aan. Dan onze bagage gaan halen. Vol spanning aan het wachten of alles er wel zou zijn. En ja hoor daar kwamen mijn 2 koffers aangerold.
We kwamen uit de luchthaven en iedereen vroeg naar waar we moesten en waar we vandaan kwamen. Maar wie is nu Franklin? En toen hoorden we opeens Tsatsaboli en Linda roepen. We hadden Franklin gevonden.
Na een lange tocht in het busje richting Kpando kwamen we eindelijk aan in het huis. En dan een ontdekkingstocht door het huis. En dan een dutje doen want het was een vermoeiende dag.
Woensdag 26 september
Vandaag zijn we voor het eerst samen men Nicolas een wandeling gaan maken in het dorp. We hebben ook het weeshuis bezocht. De meeste kinderen die daar zitten hebben nog altijd ouders. Maar het waren tienermoeders en dergelijke en daarom was het beter om hun kind in een weeshuis te stoppen. Woensdag was het ook marktdag in Kpando. Druk druk druk niet te geloven. En dan een rustige avond om alles een beetje op een rij te zetten en alles tot me laten doordringen. Want het leven is hier zo anders maar oh zo mooi.
Donderdag 27 september
Vandaag hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan omdat Cindy vlechtjes liet leggen en dat duurt een eeuwigheid. Dus rustig wat wennen aan het leven hier.
Vrijdag 28 september
Vandaag zijn we naar de 2 scholen geweest samen met Franklin. Daar werden we warm onthaald door de leerkrachten en de kinderen. Iedereen is zeer blij om ons te zien en blij dat we er zijn om hen te helpen. Daarna terug naar het compound (het huis) want vandaag was Linde aan de beurt om vlechtjes te krijgen.
Zaterdag 29 september
Vandaag was het mijn beurt om mijn haren in vlechtjes te laten doen. Moeke zoals jij vroeger altijd zei: “ wie mooi wil zijn moet lijden” amai dat is dubbel en dik waar!!! Trekken dat die aan je haar doen niet normaal. ‘s morgens begonnen om 10u en ’s avonds om half 6 gedaan. Was blij dat het eindelijk gedaan was.
Zondag 30 september
Zondag is het kerkdag. De mensen hier zijn heel gelovig. Als je hen vertelt dat je eigenlijk niet gelovig bent dan lachen ze je ofwel uit ofwel zijn ze boos op je omdat je MOET geloven en zonder god ben je niets. Maar kom we zijn toch eens mee geweest naar de kerk in Fesi om zo een kerkdienst mee te maken. Dat is iets heel anders dan bij ons hoor. Constant zingen en dansen. Het was wel leuk om eens mee te maken maar ik ga dit nu niet elke week doen.
Maandag 1 oktober
Vandaag zijn we voor het eerst gaan observeren in de school in Fesi. Wat een verschil met het onderwijs in België. Op een hele voormiddag doen de kinderen 2 rekenoefeningen, ze zeggen het alfabet eens op en voor de rest zitten de kinderen daar maar. Wel raar om zo te zien.
Voor de rest van de week gaan we dag om dag observeren in Fesi en in Agbenoxoe. En dan vrijdag bespreken we met z’n drieën hoe en wat we gaan doen in de scholen. Volgende week maandag beginnen we met onze stage hier.
Weetjes:
- als je hier rondloopt hoor je langs alle kanten “jovo jovo jovo” en wat betekent dat nu hé? Wel dat is blanke in het ewe! En dan roepen wij terug amejibo en dat wil zeggen zwarte man. Best wel grappig om te horen.
- Ik mis de frietjes wel op vrijdag;) hihihi
- Alé het eten in het algemeen. Het is toch helemaal anders dan thuis hoor. Maar daar kon ik ook al klagen over het eten hé moeke? ;) Het eten valt hier best wel mee hoor.
Ik heb ook een nieuw gsm-nummer alé een nummer van hier é!
024/5307009
dus als je iets wil sturen naar mij dan kan dat nog altijd hé maar dan wel naar deze nummer want de andere gebruik ik nu even niet.
Zo dat was mijn eerste verslagje dan al.
Tot de volgende
Groetjes uit het verre ,warme Ghana
Maandag 24 september :
Ik ben dus maandag 24 september vertrokken. Eerst op de luchthaven aangekomen begon het wel tot me door te dringen dat ik voor 3 maanden weg ben. We waren alledrie ingecheckt maar we zijn dan nog even iets gaan drinken in een cafeetje op de luchthaven omdat we het nog te vroeg vonden om afscheid te nemen. En daarna kwam het moment dat we afscheid moesten nemen van elkaar. Ik ging me sterk houden had ik me voorgenomen. Maar toen ik de eerste tranen bij mijn ouders zag en dan bij Thomas ja dan was het om zeep. Het afscheid viel me wel zwaar. En dan nog even wachten om aan boord te gaan van het vliegtuig. En ziek dat ik was op het vliegtuig pfff niet te doen. Ik kan blijkbaar niet tegen vliegen!!! Touristil pilletjes zijn dus welkom ;).
Dan kwamen we aan in Casablanca. Daar wachtte ons een toffe tijd van 7,5 wachten op onze vlucht naar Accra. Dan hebben we maar wat spelletjes gespeeld daar en wat rondgelopen maar veel was er niet te beleven. Dan nog maar te zwijgen van het eten. Slecht en verschrikkelijk duur. Daar hebben ze ons gewoon in het zak gezet. Alles had elke keer een andere prijs.
Dan na al dat wachten konden we eindelijk op ons vliegtuig stappen. Joepie terug ziek worden. We hebben toch zeker 3u geslapen die avond op het vliegtuig. Dan nog een tussenstop ergens in Afrika. En dan eindelijk richting Accra.
Dinsdag 25september
Daar kwamen we dan om 6u
’s morgens aan. Dan onze bagage gaan halen. Vol spanning aan het wachten of alles er wel zou zijn. En ja hoor daar kwamen mijn 2 koffers aangerold.
We kwamen uit de luchthaven en iedereen vroeg naar waar we moesten en waar we vandaan kwamen. Maar wie is nu Franklin? En toen hoorden we opeens Tsatsaboli en Linda roepen. We hadden Franklin gevonden.
Na een lange tocht in het busje richting Kpando kwamen we eindelijk aan in het huis. En dan een ontdekkingstocht door het huis. En dan een dutje doen want het was een vermoeiende dag.
Woensdag 26 september
Vandaag zijn we voor het eerst samen men Nicolas een wandeling gaan maken in het dorp. We hebben ook het weeshuis bezocht. De meeste kinderen die daar zitten hebben nog altijd ouders. Maar het waren tienermoeders en dergelijke en daarom was het beter om hun kind in een weeshuis te stoppen. Woensdag was het ook marktdag in Kpando. Druk druk druk niet te geloven. En dan een rustige avond om alles een beetje op een rij te zetten en alles tot me laten doordringen. Want het leven is hier zo anders maar oh zo mooi.
Donderdag 27 september
Vandaag hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan omdat Cindy vlechtjes liet leggen en dat duurt een eeuwigheid. Dus rustig wat wennen aan het leven hier.
Vrijdag 28 september
Vandaag zijn we naar de 2 scholen geweest samen met Franklin. Daar werden we warm onthaald door de leerkrachten en de kinderen. Iedereen is zeer blij om ons te zien en blij dat we er zijn om hen te helpen. Daarna terug naar het compound (het huis) want vandaag was Linde aan de beurt om vlechtjes te krijgen.
Zaterdag 29 september
Vandaag was het mijn beurt om mijn haren in vlechtjes te laten doen. Moeke zoals jij vroeger altijd zei: “ wie mooi wil zijn moet lijden” amai dat is dubbel en dik waar!!! Trekken dat die aan je haar doen niet normaal. ‘s morgens begonnen om 10u en ’s avonds om half 6 gedaan. Was blij dat het eindelijk gedaan was.
Zondag 30 september
Zondag is het kerkdag. De mensen hier zijn heel gelovig. Als je hen vertelt dat je eigenlijk niet gelovig bent dan lachen ze je ofwel uit ofwel zijn ze boos op je omdat je MOET geloven en zonder god ben je niets. Maar kom we zijn toch eens mee geweest naar de kerk in Fesi om zo een kerkdienst mee te maken. Dat is iets heel anders dan bij ons hoor. Constant zingen en dansen. Het was wel leuk om eens mee te maken maar ik ga dit nu niet elke week doen.
Maandag 1 oktober
Vandaag zijn we voor het eerst gaan observeren in de school in Fesi. Wat een verschil met het onderwijs in België. Op een hele voormiddag doen de kinderen 2 rekenoefeningen, ze zeggen het alfabet eens op en voor de rest zitten de kinderen daar maar. Wel raar om zo te zien.
Voor de rest van de week gaan we dag om dag observeren in Fesi en in Agbenoxoe. En dan vrijdag bespreken we met z’n drieën hoe en wat we gaan doen in de scholen. Volgende week maandag beginnen we met onze stage hier.
Weetjes:
- als je hier rondloopt hoor je langs alle kanten “jovo jovo jovo” en wat betekent dat nu hé? Wel dat is blanke in het ewe! En dan roepen wij terug amejibo en dat wil zeggen zwarte man. Best wel grappig om te horen.
- Ik mis de frietjes wel op vrijdag;) hihihi
- Alé het eten in het algemeen. Het is toch helemaal anders dan thuis hoor. Maar daar kon ik ook al klagen over het eten hé moeke? ;) Het eten valt hier best wel mee hoor.
Ik heb ook een nieuw gsm-nummer alé een nummer van hier é!
024/5307009
dus als je iets wil sturen naar mij dan kan dat nog altijd hé maar dan wel naar deze nummer want de andere gebruik ik nu even niet.
Zo dat was mijn eerste verslagje dan al.
Tot de volgende
Groetjes uit het verre ,warme Ghana
-
08 Oktober 2007 - 17:00
Thomas:
Hey schatje, ik heb vol spanning je eerste verslagje zitten lezen. Het leven is daar blijkbaar wel heel anders dan hier, maar dat zal jij wel merken ;). Hier gaat alles zijn normale gangetje al gaan de dagen voor mij toch iets minder snel voorbij.
Geniet maar van het mooie leven daar want voor je het weet ben je terug en veel succes met het lesgeven!
Ik hoor je nog wel!
Dikke kus! Hou van je -
08 Oktober 2007 - 18:19
Tiffany:
Hey Schweinepoepefleisch,
hier eens de kleine zus he! De kleine zus die toch wel mooi al twee weken naar de universiteit gaat! Echt, kben blij dat het rechen is geworden, ik denk echt dak de juiste keuze heb gemaakt!Kzit daar blijkbaar als 1 van de enige die alle vakken leuk vind! Kheb redelijk normale uren, 3 keer in de week pas om half elf les maar wel elke dag tot 16 of 17 u les, en twee keer om half 9 beginnen! En kheb dus mega intressante vakken zoals: Inleiding tot het privaatrecht, filosofie en wijsgerige antropologie, bronnen en beginselen, economie, logica met oefeningen, geschiedenis van het privaatrecht, oefeningen economie en als laatste de politieke en institutionele geschiedenis van België en de Nederlanden!De namen zijn saaier dan de lessen zelf ze, en de proffen vallen ook wel mee ze!! En ja voor de rest op school, dak mega veel boeken en cursussen heb, gemiddeld 200 tot 400 pgs per vak dak allemaal tegen januari moet kennen! En kben goe bezig wnt elke dag studeer ik ze, alleeja samenvatten enzo, maar amai die boeken waren duur ze, was een boekske bij van 98 euro :-s En echt veel uitgaan doe ik niet, de meeste feestjes van sofia zijn altijd wel overdreven qua drinken enzo! Eerste dag was ik wel 2 keer iets gaan drinken me paar mensen en ons Moeke al helemaal in paniek dak tschool ging verwaarlozen enzo! Maar kdenk da da al voorbij is ze, ze zien wel dak veel doe dusja! En kheb ook ontdekt da de Meir op 2 minuten van men school is ==> GEVAARLIJK!!!!! Bankkaart altijd thuislaten dus, pffff! Aaahja, kben vandaag ne McFlurry gaan eten me speculaas in, en kheb eens goe gedacht aan u! Hehe, slecht karakter dak ben he! En ja Zoë heeft het twee weken volgehouden om fatsoenlijk te slapen op haar matras + uw donsdeken + uw kopkussen + uw fleecedeken + mijn fleecedeken + mijn peignoir!Maar zondag heeft ze het toch opgegeven hoor, ze begint elek nacht stipt om 2 u te krabben aan de deur en zo stillekes te janken, maar net hard genoeg om mij wakker te maken e! Dus ja, kben letterlijk wa wallen aant krijgen en kvoel het tijdens de les wel dak amper slaap 's nachts! Maar swat, we are counting down the days untill you return, man ik kzwier die op uw kamer en riskeer het dan niet meer om zo lang weg te gaan he :) mijn nachtrust ( mijn rust in het algemeen) lijdt er onder! Als moeke naar de naailes is moet ik altijd de afwas doen enzo, en vorige week anderhalf uur bezig geweest pfff kdenk da da den afwas van heel de straat was!! Maar swat, kzal da wel overleven, net zoals jij het lekkere eten daar wel zal overleven e! En kheb die twee fotos al gezien, duidelijk da je gelukkig was me zo een klein pagaderke op je schoot! We wachten allemaal heeeeeeel eeeeeerg ongeduldig af tot de volgende fotos ze, we willen uw afrokoppie zien :):) Allee poppeke, kgaan eens afsluiten wnt mijn filosofieboek roept om samengevat te worden! Dikke kussen en knuffels en khoor je vrijdagavond wel aan de telefoon he!
xxxxx CCCIIIAAAIOOO ( beeld je in Ciao aan 10000000 decibels en je kan mij levendig inbeelden) -
09 Oktober 2007 - 09:43
Els:
Hoi meid,
Het was groot nieuws afgelopen vrijdagavond da ik van jou "oh zo ver" een smsje kreeg!! Zeer tof!!
Nu heb ik net vol spanning je eerste verslag gelezen. Wat een brief seg. Je hebt inderdaad een heel vermoeiende reis moeten afleggen om daar te geraken.
Je hebt een mooie warme plaats met leuke bruine kindjes in de plaats gekregen waar je nu 3 maanden kan voor zorgen en opleiden.
Wat een ervaring dat jij nu kan opdoen!! Tof!! Chapeau!!
En met die mooie foto's er al bij kunnen we nog alles volgen ook hoe het daar allemaal aan toe gaat.
Wat staat de communicatie dezer tijd toch ver zodat we dit nu allemaal kunnen doen, wij hier, jij daar zo ver bijd e negerkes en toch praten met mekaar,hé!!!
Gisteren is je eerste echte dag werk (stage) begonnen en ben benieuwd om je 2de verslag ervan te lezen, hoor!!
Bij ons ' in den Belgique' gaat alles gewoon zijn gangetje en zal Patrick ook het nieuws vertellen en als hij wakker is vraag ik hem via deze weg eens dag te zeggen aan jou want hij slaapt nu overdag want hij staat voorlopig met de nacht op zijn nieuwe kaai!!
Ik heb je ventje ook al gehoord hoor!
Toi toi toi en tot binnenkort!!
Ammusez-vous!
Kusjes,
Els -
09 Oktober 2007 - 12:08
Patrick:
hey maatje van de bakker ben net uit mijn bedje het is nu twee uur in de middag niet dat ik een lang slaper ben maar werk nu in de nacht .
ik heb je verslag gelezen en vind het fijn dat ik dat nu toch alle dagen even ga volgen .
ben eigenlijk een beetje jaloers op je zelf hou ik ook zo van die buitenlandse trips of werken en nu jij nog zo jong bent is dat toch iets dat je je niet had mogen ontzeggen dit is iets wat je je hele leven kan meenemen .
en denk wat je nu doet echt iets voor jou is zoals jij met kinderen kan omgaan .
ik kijk al uit naar je volgende verslag en je hoort nog van me .
groetjes en tot snel hier op je jullie site x
-
14 Oktober 2007 - 14:12
Kelly:
Dag zusjeuuuuuuuuhhhhh,
'k Zal blij zijn dat die drie maanden voorbij zijn. Dan kan ik weer tetteren met u over 't scholeke.
Leuk voor je dat alles wel meevalt; behalve het eten dan. Maar da was halvelings te verwachten he. Da's een heel andere eetcultuur ginder he.
'k Werk sinds kort in 't Kasteel. 'k Zal da wel es ammel vertellen als ge terug thuis zijt.
Maak er iets goed van ginder; zodat die kinnekes veel bijleren. Hopelijk komt uwe container snel he.
Dikke kussen en veel groetjes
van mij en van mijn schattebollieke Yves.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
-
14 Oktober 2007 - 16:23
Eline :
Heeeeey Lindsay!
Leuk te lezen (en te zien) dat het je daar goed gaat! Ik ben dan ook zéér nieuwsgierig naar je volgende berichtjes!
Vandaag alweer een 'Zonder-Lindsay-zondag' in de Manus overleefd, ik tel ook af hoor!!!
Geniet er daar van, en tot gauw!
Kus, Eline x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
