langverwacht verslag

Hallo iedereen,

Nog een verslagje vanuit Ghana. We zijn deze week les gaan geven in Agbenoxoe. Wat een verschil met Fesi. In Agbenoxoe zijn er ongeveer 85 tot 90 kinderen voor 2 leerkrachten. De klaslokalen zijn heel klein. Je kan er eigenlijk bijna niets doen met heel de klas. In het begin schrokken de leerkrachten er precies een beetje van dat we steeds in kleine groepjes werkten en dan wisselden van kinderen. Maar zeg nu zelf je kan onmogelijk een memory spelen met 80 kinderen tegelijk natuurlijk. Dus we werkten steeds in groepjes van ongeveer 5 a 6 kinderen voor bv een memory. Tekenopdrachten konden met meer kinderen gedaan worden en beweging kon met 20 ofzo. Maar we hadden dan uitgelegd aan de juffen dat we zo werkten in België. Dat dit ook makkelijker is om de kinderen beter in het oog te houden. En zo kan je ook beter zien met wat welke kleuter nog moeilijkheden heeft.

Alles gaat hier zeer goed met mij. Ik begin me hier echt wel thuis te voelen. Alé mijn tweede thuis dan toch. Want soms heb ik wel van die dagen dat ik uit zie om terug thuis te zijn. Want soms voel ik me niet zo begrepen. Alé hoe moet ik het zeggen. Hier kennen ze me niet zoals ze me thuis kennen.

En goed nieuws onze container is aangekomen. Alé hij is deze week aangekomen in de haven. Nu moet alles nog geregeld worden zodat hij kan worden overgebracht naar ons. Maar dat kan ook nog enkele weken duren. Dus zitten we nog steeds zonder materialen. Maar we zijn deze week nog verf gaan kopen zodat we in de scholen een beetje kunnen schilderen. Want we hadden een activiteit gedaan met het alfabet. Bij elke letter van het alfabet hadden we een tekening gemaakt van iets dat begon met een letter van het alfabet. De juffen in Fesi vonden dit zeer leuk en hadden gevraagd of we ze niet op de muur wilden schilderen.

Maandag nog naar Hohoe gaan om olieverf te kopen voor het weeshuis. Want zij hadden graag dat we op een metalen plaat het logo van het weeshuis wilden schilderen.

Elke woensdag komen de kindjes van het weeshuis bij ons dansen.

Zaterdag gaan we normaal naar de watervallen kijken en een duikje nemen daar. Hopelijk gaan vissen te zien é hahhaha…

Het leven gaat hier rustig zijn gangetje en je moet je in niets druk maken hier. Want dat is voor niets nodig. Zo is de mentaliteit hier.

We zijn zaterdag dus niet naar de watervallen geweest want het was hier slecht weer. Dan hebben we maar rustig in het huis gezeten.

Maandag zijn we gaan schilderen in Fesi. Eigenlijk hebben we heel de week gaan schilderen want het duurde langer dan verwacht om alles te schilderen.

Was wel leuk om zo de klas helemaal op te fleuren. Het is nu een heel ander zicht in de klas.
We hebben deze week ook kleren laten maken en zakken dus we zijn benieuwd wat het resultaat gaat zijn.

Volgende week zal ik waarschijnlijk niet op het internet komen want dan gaan we wat rondreizen. Want de ouders van Linde zijn hier aangekomen en die blijven hier 2 weken. Dus hebben we in overeenkomst met de leerkrachten in Agbenoxoe besloten om een week geen les te geven en wat te gaan rondreizen. Maar we gaan dit weekend nog bespreken waar we allemaal naartoe zouden willen gaan.

Alé iedereen tot het volgend verslag. Ik vind al die reacties wel leuk om te lezen hoe iedereen met me meeleeft hier.

Dikke kussen en knuffels
Lindsay